TY - JOUR ID - 102860 TI - نشانه شناسی رنگ‌ها در شعر محمد آدم بر پایه نظریۀ پیرس JO - پژوهشنامه نقد ادب عربی JA - JALC LA - fa SN - 2588-6835 AU - آقازاده, بهمن AU - غیبی, عبدالاحد AU - حاجی زاده, مهین AU - اسماعیل زاده, حسن AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان AD - استاد دانشگاه شهید مدنی آذربایجان AD - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 12 IS - 25 SP - 59 EP - 88 KW - نشانه‌شناسی KW - رنگ KW - محمد آدم KW - نظریۀ پیرس DO - 10.29252/jalc.2022.228115.1173 N2 - بررسی نشانه‌های زبانی و ساختار دلالتی یکی از شیوه‌های نسبتاً نوین در مطالعۀ متون ادبی است که کنش‌های درونی، پیام‌ها و اغراض پنهان در لایه‌های ثانویۀ متن را بیان می‌کند. یکی از الگوهای مناسب برای نقد نشانه‌شناسی آثار ادبی، نظریۀ پیرس است که نشانه را به سه جزء بازنمون، موضوع و تفسیر تقسیم می‌کند. بر اساس این نظریه، مفهوم نشانه از ارتباط معنایی میان این سه جزء پدید می‌آید و واژگان، دلالت‌های ضمنی بسیاری در خود نهفته دارند که بازنمایی آن‌ها، مدلول و پیام اصلی شاعر را نمایان می‌کند. محمد آدم از شاعران نوگرای مصری است که عنصر رنگ در اشعار او بازتاب گسترده‌ای دارد و هر کدام از این رنگ‌ها دارای دلالت‌های شعری و بار معنایی متنوعی هستند که علاوه بر معنای حقیقی خود، معانی مجازی و شاعرانۀ بسیاری در خود پنهان داشته‌اند. این پژوهش در تلاش است تا بر اساس نظریۀ پیرس، فرایند شکل‌گیری نشانه‌ها در شعر محمد آدم را بررسی و داده‌های پنهان در رنگ‌ها را بیان نماید. نتائج تحقیق حاکی از آن است که نشانه‌های مربوط به رنگ سفید، سیاه و آبی احساساتی همچون اندوه، افسردگی، حس بیهودگی، ترس، بدبینی و سرگردانی را بیان می‌کنند. رنگ قرمز دیدگاه متناقض آدم نسبت به مقولۀ مرگ را نشان می‌دهد که بیانگر تغییر احساسات و نگرش شاعر نسبت به زندگی در دوره‌های مختلف عمرش است. همچنین مفهوم نشانه در اشعار آدم، در نتیجۀ پیوستار معنایی میان بازنمون، موضوع و تفسیر به وجود می‌آید. UR - https://jalc.sbu.ac.ir/article_102860.html L1 - https://jalc.sbu.ac.ir/article_102860_7d852842bff8624a48c55d0b31f1fc60.pdf ER -