Abstract

چکیده:
از آنجا که سال‌های اولیه زندگی و دوران کودکی و نوجوانی، نقش اساسی و مهمی را در شکل‌گیری صفات مختلف داشته و ساختمان شخصیتی هر فرد را که تابع وراثت، محیط، سبک زندگی و نحوه‌ی تعلیم و تربیتش می‌باشد را شکل می‌دهد، از این رو بررسی خاطرات یک فرد به خصوص در روان‌شناسی فردی آلفرد آدلر، دارای اهمیت بسیاری است؛ چرا که به انسانِ آگاه این قدرت و امکان را می‌دهد که با ارزیابی و بررسی زیرسازهای عاطفی آن، تا حد زیادی به زوایای پنهان بسیاری از رفتارهای شخص پی برده و چرایی آن‌ها را دریابد. مقاله‌ی پیش رو نیز با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی به بررسی کتاب ارزشمند «الایام» از این منظر پرداخته و دو اصل از اصول نظریه‌ی آلفرد آدلر یعنی «احساس حقارت» و «سبک زندگی» را با توجه به اهمیت آن‌ها در زندگی طه حسین، اساس کار خود قرار داده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که احساس ناخوشایند حقارت همیشه همراه طه حسین بوده و پیوسته او را رنجانده است. احساسی که سبب شد تا وی هنر نویسندگی خود را اینبار در الایامی به نمایش گذارد که بتواند به وسیله‌ی آن از بار برخی غم‌ها رهایی یابد؛ اما روحیه‌ی مبارزه طلبی و مقاومتی که طه با آن زاده شد، هرگز این اجازه را به وی نداد که قربانی نقص خویش شده و دنباله رو جهل و نادانی مردمی باشد که او را به سبب آفتی که داشت ناتوان از هر کاری می‌پنداشتند.