نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
ترجمه همچون ابزاری برای ایجاد ارتباط فرهنگی میان اقوام، همواره مورد توجه مطالعات ترجمه قرار گرفته است. به عبارت دیگر مطالعات ترجمه به مثابه ابزاری برای بررسی نقش متن ترجمه شده، به عنوان اثری مستقل در تعاملات فرهنگی به‌کار می آید. پژوهش حاضر بر آن است با تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی به بررسی چگونگی برگردان فرهنگ عامه بر اساس تقسیم‌بندی میشل بالار (حفظ غرابت و منطبق سازی) در ترجمه بپردازد. سه نمایشنامه از آثار توفیق الحکیم؛ نویسنده برجسته مصری با عنوان «الحب العذری»، «الشمس و القمر»، «صاحبة الجلالة» انتخاب شده است. نویسنده در این نمایشنامه‌ها با کاربست سبک نمایشنامه‌های غربی و بومی سازی آنها به دنبال انسان سازی در دوره معاصر است. داده‌های مقاله بر اساس اصول ترجمه پژوهی و تحلیل مقابله‌ای تقسیم‌بندی و راهکارهای مورد استفاده و معادل‌ها از نظر معنایی و منظورشناختی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد لایه‌های فرهنگی (نهادها، آداب و رسوم، جریانات و مفاهیم) تا حدود زیادی به درستی و با مانوس‌ترین واژگان و عبارات به زبان مقصد برگردان شده است. در نمونه‌های بسیاری مترجمان توانسته‌اند از مرز معنای اولیه واژگان گذشته و معنا را به درستی منتقل سازند. مترجمان از روش‌هایی همچون ترجمه ناگفته‌ها، ترجمه به معادل نزدیک، ترجمه خلاقانه شیوه‌های بیانی، جایگزینی و یا ترجمه اصطلاح به اصطلاح بهره گرفته‌ا‌ند.
کلیدواژه‌ها
)