نوع مقاله : مقاله پژوهشی
چکیده
ژرار ژنت (1930/2018م) معتقد است، هیچ متنی اصیل نیست، بلکه واگویه‌ی متون پیشین است .او حضور عنصر یا عناصری از متون پیشین در متن حاضر را تحت عنوان بینامتنیت می‌داند و آن را به سه دسته صریح، غیر صریح و ضمنی تقسیم می‌کند. نویسندگان بسیاری با داشتن زمینه‌های اعتقادی جهت تعالی بخشیدن به نوشتار خود میان مطالب خویش و کتب پیشین با موضوعاتی همچون دینی و تاریخی ارتباط بینامتنی برقرار کرده‌اند. عبد الرحمن الشرقاوی (1921/1987م) از اهل سنت و جماعت است و نمایشنامه‌ی «الحسین ثائراً و شهیداً» اثر اوست که در رابطه با واقعه عاشورا است که جزء مهمی از فرهنگ شیعه می‌باشد. بررسی رابطه بینامتنی و اشراف نویسنده بر متون گذشته جهت بیان صحیح و به دور از اشکال در این اثر امری ضروری به نظر می‌رسد که این جستار با روش کتابخانه‌ای و با رویکرد تحلیلی-توصیفی به این مهم پرداخته است. یافته‌ها نشان می‌دهد، شرقاوی در راستای ارتقاء نوشتار خود بدون تعصب فرقه‌ای ، به نقل عاشورا پرداخته و از متون معتبر در جای جای اثر خود بهره جسته است تا بر وثاقت علمی و اعتبار اثر به شیوه‌ی آکادمیک بیفزاید او در رابطه بینامتنی با متون دینی موفق بوده ولی در بینامتنیت تاریخی چندان موفق عمل ننموده و به نظر می‌رسد در بیان برخی حوادث بر ذهن خود تکیه داشته است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)