نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
یکی از موضوعاتی که ارتباطی تنگاتنگ با مسائل زبان‌شناسی دارد و ناقدان در بررسی و تحلیل متون به آن توجهی ویژه دارند، سبک‌شناسی است که بین روش علمی در مطالعات زبانی و روش نقدی در مطالعۀ متن ادبی توازن ایجاد کرده است. از سوی دیگر، وجود تألیفاتی در تطبیق این روش بر متون خلأیی بزرگ در این زمینه به‌حساب می‌آید که کتاب أسلوب علی‌بن أبی طالب(ع) فی خطبه الحربیة گامی در راستای پر کردن خلأ موجود بوده است. بدون شک هر نگاشته‌ای دارای جنبه‌های ارزشمند و احتمالاً کاستی‌هایی است که مطرح نمودن و بررسی و نقد آنها می‌تواند زوایایی را برای نویسنده آشکار کند که از دید وی مخفی بوده و، از این رهگذر، مسیر برای ارائۀ هر چه بهتر تألیفات هموار شود. با این توصیف و برای تحقق چنین هدفی در مقالۀ حاضر به بررسی و نقد کتاب أسلوب علی‌بن أبی‌طالب(ع) فی خطبه الحربیة اثر علی احمد عمران پرداخته شده و، بعد از ذکر مقدمه و تعریف کتاب و اشاره به نقاط قوت آن، کاستی‌های کتاب در چند محور اساسی بیان شده است. مهم‌ترین یافته‌های پژوهش، که یافتن همان کاستی‌ها و محاسن و جنبه‌های نوآورانۀ کتاب است، در متن مفصلاً ذکر شده و همۀ آنها حاکی از آن است که هر‌چند اثر با سرفصل وزارت علوم خیلی متناسب نیست، اما می‌تواند به‌عنوان کتاب کمک درسی، که به تطبیق نظریه‌ای جدید بر متنی ارزشمند چون نهج‌البلاغة پرداخته، مورد استفادۀ دانشجویان قرار گیرد.
)