نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
اادبیّات مقاومت، پژواک صدای آزادی‌خواهانی است که در پی رهایی از چنگال متجاوزان هستند. حضور اشغالگرانة اسرائیل در فلسطین، نقش بسزایی در بروز این نوع از ادبیّات داشت و شعر را تجلّی‌گاه فریاد انسان‌های متعهد قرار داد؛ از این‌رو، شاعران، مقاومت را به عنوان جان‌مایة اشعار خویش بکار برده‌اند. محمّد حلمی الریشه (1958)، شاعر نامدار فلسطینی، یکی از شاعران متعهدی است که فریاد اعتراضش را در شعر منعکس نموده است. وی در شعر خویش بر آنان که مهر سکوت بر لب دارند، می‌تازد و سر آن دارد با به جوش آوردن احساسات ناسیونالیستی مردم، آن‌ها را به براندازی سایة شوم اشغالگران ترغیب نماید. پژوهش حاضر بر آن است تا با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی، به واکاوی نماد‌های مقاومت شاعر پرداخته و مهم‌ترین نوع نماد‌های مقاومت در شعر وی را باز‌گو نماید. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که شاعر طنین ندای ظلم‌ستیزی خویش را با وام‌گیری نماد‌ها -غالباً در پرتو نماد‌های ساختمند و خرده‌نماد- به مخاطب القاء نموده است و این امر حاصل شد که خرده‌نماد‌هایی که شاعر در پرتو نماد طبیعت بکار برده از بسامد بیشتری برخوردار بوده است؛ دیگر این که شاعر در کاربست بعضی از نماد‌ها مانند دادن بار معنایی منفی به سیب و ابر، اقدام به قاعده شکنی نموده و تعبیر واژگونی از نماد‌ها را خلق کرده است.
)