نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
شاعران نوپرداز، بسیاری از مفاهیم شعری خود را در قالب‌های بیانی و با یاری گرفتن از معیارهای بلاغی بازگو می‌کنند؛ به گونه‌ای که بدون کارکرد شگردها و هنرسازه‌های ادبی معانی شعری آنان خام و فاقد قدرت القاگری است. عناصر بلاغی در شعر نو با توجه به ماهیت شعر از مرحله صنایع و آرایه‌های کلاسیک عبور کرده و به فراخور ویژگی‌ها و شاخصه‌های نقد ادبی معاصر در قالب مجموعه معیارهایی که با زبان ادبی در تعامل است پیوند خورده و در قصیده‌های شعری شاعران بازتاب داشته است. در مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی عناصر زیبایی‌شناختی در قصیده «لا وقت للبکاء» أمل دنقل پرداخته خواهد شد. معیارها و شگردهای بلاغی در قصیده مذکور در سه سطح آوایی، معنایی و واژگانی نمود یافته و در فرم و مضمون قصیده دارای کارکردهای هنری و معنایی است. عناصر بلاغی در متن شعر دنقل تنها وظیفه آرایش کلام را بر عهده ندارد، بلکه هم‌پای نقش خود در عرصه زیبایی‌آفرینی، دارای دلالت‌های معنایی متناسب با محتوا و سازه‌های معنایی قصیده است و در ترسیم تجربه شعری شاعر و تعبیر شاعرانه از اندیشه‌ها و عواطف شخصی وی نقش اساسی دارد.
)