نوع مقاله : مروری
چکیده
قرآن کریم به عنوان یک متن ادبی، در شیوة بیان، تمام اسلوب‌های زبان ادبی را به کار گرفته که یکی از این ابزارهای بیانی قرآن، تصویرسازی هنری با استفاده از تشبیه، مجاز و استعاره است مقالة حاضر به مهمترین مشخّصه‌ها و ویژگی‌های تصویرپردازی در این کتاب هدایتگر می‌پردازد. مراد از تصویر هنری و بیانی، تابلوهای هنری و زیبایی است که قرآن با بهره‌گیری از خیال و کاربردهای مجازی الفاظ، ترسیم می-کند. بخشی از این تصرّف‌های خیالی در زبان، از طریق اسالیب علم بیان، یعنی: تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه صورت می‌پذیرد . در پژوهش پیش رو، به تحلیل و بررسی مشخّصه‌ها و ویژگی‌های تصویرپردازی تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه در شماری از آیات قرآن که بیشتر بیانگر موضع منکران قرآن می‌باشد، پرداخته می‌شود تا در این راستا، توانایی و اهداف قرآن در بهره‌گیری از تصاویر هنری و وجه تمایز آن با دیگر متون ادبی آشکار گردد.
)