نوع مقاله : علمی - پژوهشی
چکیده
ابن زمرک، شاعر و وزیر دولت بنیالاحمر در اندلس، اشعار بسیاری در مدح رسول اکرم (صلیاللّه علیه) دارد. این اشعار، از آن جهت که در جشنهای حکومتی میلاد پیامبر خوانده میشد، مولدیه نامیده شد. بررسی این مولدیهها نشان میدهد ابن زمرک مضامینی قالبی و مشخص را محور شعر خود قرار میدهد که در همۀ مولدیهها تکرار میشوند. در این مولدیهها، بعد از مقدمۀ تغزلی، شاهد دو تخلص هستیم: نخست تخلص از مقدمه به مدح پیامبر و سپس تخلص از مدح پیامبر به مدح امیری که برگزارکنندۀ جشن میلاد پیامبر بود. در تخلص نخست، وصف ناقه و قافلههای رهسپار حج دستمایۀ شاعر برای گذار از مقدمه و انتقال به موضوع اصلی است. در بخش اصلی، پرداختن به حقیقت محمدی، مسئلۀ قدیم بودن پیامبر، فاتح رسل بودن او و خبر دادن کتابهای آسمانی از آمدنش، ذکر معجزات و شفاعتخواهی از ایشان مهمترین محورهای مدح بهشمار میروند. در تخلص به مدح امیر، شاعر واژۀ «اللّه» را محور قرار میدهد و با آن، بخش مدح نبی را به بخش مدح امیر پیوند میزند. تکرار مفاهیم و تکنیکهای پردازش و نیز ترتیب مشخص چینش مطالب در ساختمان مولدیههای ابن زمرک، از معایب این مولدیههاست.